Wyznaczamy nowe standardy
Faktoring
Faktoring – rodzaj transakcji handlowych wykształconych w praktyce anglosaskich instytucji finansowych i w rozwiniętej już postaci przeniesionych na grunt europejski w latach pięćdziesiątych XX wieku.
W kategoriach ekonomicznych faktoring jest konkurencyjnym wobec kredytu bankowego sposobem zapewnienia przedsiębiorstwu środków finansowych o charakterze obrotowym, a czasem również sposobem zabezpieczenia przed nieściągalnością należności.
W kategoriach prawnych natomiast specyficznym stosunkiem prawnym, w którym uczestniczą co najmniej trzy podmioty – faktor, przedsiębiorca (faktorant), który w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej zbywa towary lub świadczy usługi za odroczonym terminem płatności, oraz klienci faktoranta (dłużnicy).
Faktoring jest rodzajem specjalistycznego pośrednictwa handlowego, w którym wyspecjalizowana instytucja finansowa (z reguły spółka z udziałem banku) nabywa w drodze cesji od przedsiębiorstw handlowych lub przemysłowych roszczenie o zapłatę należnych im kwot z różnego rodzaju źródeł zobowiązanych, a zwłaszcza sprzedaży.
Umowę faktoringu zaliczać należy do tzw. umów nienazwanych. Dopuszczalność zawierania umów faktoringowych wynika z zasady swobody umów (art. 353 Kodeksu Cywilnego).
Faktoring uważany jest za umowę łączącą elementy różnych umów, np. cesji wierzytelności i umowy zlecenia, jednakże bez całkowitego utożsamienia jej z którąkolwiek z tych umów. Faktor w ramach umowy zobowiązuje się do wykonania czynności dodatkowych, niezwiązanych już bezpośrednio z samą cesją.
Faktoring może zostać także zdefiniowany na podstawie tekstu Układu Europejskiego podpisanego przez Polskę (ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z drugiej), gdzie zaliczany jest do usług finansowych. Zgodnie z brzmieniem tego dokumentu usługą taką jest każda usługa o charakterze finansowym, świadczona przez usługodawcę finansowego.
Również zarządzenie Prezesa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z 9 września 1992 roku w sprawie ochrony znaków towarowych, wymienia expressis verbis faktoring jako usługę o charakterze finansowym.
Podmiot faktoringuKlauzule stosowane w umowie faktoringuPodstawowe funkcje faktoringuFormy faktoringuTreść umowy faktoringuOferta faktoringu
E-rozprawy w polskich sądach
W ostatnim okresie czasu zaobserwować można coraz większą ilość przeprowadzanych przez Sądy e-rozpraw. Na tę sytuację ma oczywiście ogromny wpływ pandemia COVID-19. Są one przeprowadzane przy użyciu wskazanego oprogramowania umożliwiającego przekazywanie obrazu i dźwięku jednocześnie, tak aby osoby uczestniczące w rozprawie nie musiały przebywać w jednym pomieszczaniu w tym samym czasie. W przypadku kiedy wezwany zgosi brak możliwości uczestniczenia w e-rozprawie sądowej ze względów technicznych, ta zostanie wyznaczona na posiedzienie niejawne. Każda ze stron otrzymuje w takiej sytuacji 7 dniowy termin na złożenie sprzeciwu oraz złożenie wniosku o przeprowadzenie rozprawy w trybie jawnym.